Waiting for the world to change

Waiting for the world to change

Wachten; We doen het allemaal in ons leven. Op eens drong het vandaag tot me door. Ik besteed heel veel van mijn kostbare tijd aan wachten. We leggen onze planning en zo ook onze toekomst voor een deel in de handen van 'de tijd'. 

Vanmorgen liep ik naar de bus, die om kwart over zou moeten komen. ''Nog vier minuten, dat moet ik wel redden'' dacht ik eigenwijs. In de verte hoorde ik de rinkelende bellen van de verkeerslichten en vanachter de bosjes zag ik hem: de bus! VEEL TE VROEG! Met een hartslag die bovennatuurlijk is, rende ik de benen uit mijn lijf. Ik rende, rende harder, was bijna bij de deur van de bus en .... hij reed voor mijn neus weg. Hopeloos ( en stiekem ook best pissig op die chauffeur) liep ik naar de poster met de bus tijden: De volgende bus vertrekt pas over 10 minuten, die afspraak ga ik dus niet op tijd halen. Misschien herken je jezelf in deze situatie. Eenmaal aangekomen op de plaats van bestemming, merk je al dat meerdere mensen de 'wachtproblemen' ervaren. Sterker nog, hoe meer je er op gaat letten, hoe vaker je het ziet voorkomen bij de mensen om je heen. Ergernis als je een rekentoets (YUK!) op de school computer moet maken en deze is ZO traag dat hij amper wil opstarten en je dus ook amper de tijd hebt om de toets te kunnen afmaken. Of irritaties en zelfs verveling bij mensen die in de les graag iets willen doen, maar wachten op de leerkracht die geen lesstof aanbiedt. Moeten we dan niets doen en maar wachten tot de les officieel afgelopen is? Want dat is wat de meeste van ons doen; we leggen de tijd en zo ook een stukje van onze toekomst in andermans handen. Mensen willen niet wachten, maar het gebeurd. 

Wachten doe je vaak onbewust, zo kun je bijvoorbeeld wachten in de rij van een kassa, wachten op uitleg, wachten tot die leuke nieuwe aflevering van je favoriete serie klaar is met downloaden (sssht !), wachten op je vrienden, wachten op je toetsresultaten, wachten op de post.. je snapt het al: Er zijn heel veel verschillende manieren van wachten. Als je hier over na gaat denken, merk je pas hoe we onze eigen tijd verdoen. Natuurlijk kun je niet anders dan wachten op die ene trein die je naar Amsterdam toe brengt, of op die vrouw voor je in de rij van de kassa, maar al die tijd die je hiermee verdoet, kun je ook voor andere dingen gebruiken: zonde! Zelf vind ik het heel belangrijk dat je tijd voor jezelf maakt. Je geest en je lichaam hebben de tijd nodig om tot rust te komen en om te relaxen. Waarom zou je wachten tot de bus komt, als je ook dat kleine stukje door de zon kunt fietsen? Het is nog gezond ook! En zelfs al moet je nog zo hard ploeteren om dat proefwerk te gaan halen, ga lekker in de tuin zitten met je boek, of op je kamer met een lekkere kop thee: Neem je rust. 

Heel vaak hoor je mensen zeggen 'sorry, ik heb er even geen tijd voor' of 'Ben heel druk deze week' ik vraag me dan altijd af of dit echt zo is. Heb je geen tijd, of maak je geen tijd voor jezelf vrij? Ga je ook zitten leren in die 10 minuten bij de bushalte? Of geniet je even van de zon die heerlijk op je gezicht schijnt, of van die vogels die vrolijke liedjes zingen. Deze momenten zijn heel belangrijk. 

Geniet van de vrije momenten die je in je leven hebt, deel je leven zelf in en wees niet afhankelijk van andere mensen om je heen. Ik weet zeker, dat je op deze manier veel minder stress zult ervaren. 

Liefs, Ellen 

Good old times

Good old times 

Hoe ouder je wordt, hoe meer je aan vroeger gaat denken. Dit is bij mij tenminste het geval. 

In de kleine dingen zie ik mezelf terug als kind. Vandaag was het heerlijk weer buiten en toen ik ging skeeleren, zag ik twee meisjes een ijsje eten op de stoep. De vlekken zaten overal en het ijs liep, zo via het stokje, over hun handen heen op de grond. Heerlijk ! Vroeger zat ik er waarschijnlijk net zo bij.. dan was het van ''Kom, we gaan eerst een ijsje bij jou thuis halen en daarna bij mij'' en dat ging dan uren zo door.. dan waren we aan het einde van de middag misselijk!! Maar het was een geweldige tijd. 

Sommige mensen klampen zich enorm vast in hun oude vertrouwde wereldje en hun oude gewoontes. Mensen die vroeger erg netjes en schoon moesten zijn in hun ouderlijk huis, worden al gek als ze, nu in hun eigen huis, een stofje zien dwarrelen en iemand die altijd dezelfde kledingstijl heeft gehad, zal niet zo snel meer overstappen naar iets anders. Maar mensen veranderen, zou het dan niet zo moeten zijn dat de wereld en de dingen om je heen ook mee veranderen? 

Dit weekend heb ik mijn kledingkast eens grondig onder handen genomen. Wat een kleding heb ik toch! En maar klagen dat ik niets heb om aan te trekken. Alles lag over mijn bed verspreid en ik hield een modeshow voor de spiegel. Elk item werd van top tot teen bekeken en gekeurd. 'Je kunt niet alles houden' is wat er door je hoofd gaat.. maar hoe pijn doet het om dat leuke jasje weg te gooien, die nu toch echt te klein is! Want dat jasje had ik aan toen ik mijn diploma kreeg! En oh die broek!! die droeg ik toen ik uit ging met een groep vrienden en die ene jongen.. maar die trui... Je snapt me al. Afscheid nemen van oude dingen kan heel lastig zijn, maar stel je voor; je gooit dat leuke jasje niet weg en het ligt daar maar te liggen in je kast. Je draagt het nooit meer, want het past niet meer.. voor hetzelfde geld geef je het weg aan de arme mensen; die hebben helemaal geen leuke kleding om te dragen en springen een gat in de lucht als ze dat leuke jasje van jou mogen hebben. Zij zullen er waarschijnlijk ook vele mooie momenten in gaan beleven. Je oude spullen wegdoen is dus helemaal zo naar nog niet, als je er zo over nadenkt ( en wat een goed excuus om zelf weer te gaan shoppen!! ) 

Good old times.. het zullen altijd herinneringen blijven die je nooit vergeet en die jou tot jezelf maken, maar kijk eens vooruit en ga met de tijd mee.. daar ligt je toekomst en die kun je met beide handen aannemen, als je de oude dingen opbergt in de kamers van je hart. 

Ga met de tijd, maar vooral jezelf mee. 

Liefs, Ellen

Inspiratie

Inspiratie

Hetgeen dat iedere muzikant zoekt, wat iedere schrijver nodig heeft en wat elk mens creatief laat zijn; inspiratie.

Dat moment waarop duizenden gedachten door je hoofd rennen en allemaal tegelijk eruit willen. Songteksten die out-of-the-blue door je hoofd heen galmen, zonsondergangen die je doen realiseren hoe mooi het leven eigenlijk is en tekeningen die je in je hoofd al helemaal geschetst hebt. Inspiratie komt vrijwel altijd op de tijdstippen of plaatsen waar je het eigenlijk niet verwacht of gebruiken kan. Dringend op zoek naar een kladblok in je tas, of een papiertje om je idee te onthouden, want als je het niet opschrijft.. ben je het zo weer vergeten op het moment wanneer je wél dat extra beetje inspiratie nodig hebt. Zoals nu.. het is 23.35uur en ik zit achter mijn computer een blog te typen. Slapen lukt dus echt niet, want de drang om te schrijven is veel groter en voor ik het gedaan heb, zal ik niet rusten. Ik ken mezelf zo'n beetje.

Knarsentandend kun je zitten werken aan een tekst. Uren gaan voorbij en nog heb je geen zinnig woord op papier. De proppen ligggen door heel de woonkamer en je weet niet meer wat te doen. WAAR IS DIE INSPIRATIE ALS JE HET NODIG HEBT! Ik wed dat veel mensen dit denken. Het punt is.. deze mensen denken juist teveel na, hebben een hoge stresslevel en daarom missen ze de geweldige momenten die ze juist doen inspireren.
Take some time to relax!

Inspiratie kun je op verschillende manieren opdoen. Je kunt luisteren naar je eigen gevoelens en deze opschrijven op papier, of praten met verschillende mensen, eens een keer iets anders kijken dan GTST of naar muziek luisteren waar je normaal al bij wegzapt bij de eerste noot.  Luister je eigenlijk wel wat die goede zanger je probeert duidelijk te maken? Op deze manier verleg je je eigen grenzen en heb je eens een andere kijk op de wereld. Zelf ben ik begonnen met een plakboek. In ons huis vind je overal wel een stapeltje tijdschriften, zo erg dat als ik er 1 kwijt ben, niemand weet over welk tijdschrift ik het heb. Laatst besloot ik om deze stapel eens te gaan opruimen en toen vond ik een leeg plakboek. Ineens kreeg ik een super idee! Ik maak er een inspiratie boek van. Urenlang zit ik te knippen in mijn stapel met oude tijdschriften, zoek plaatjes van leuke kleding, inspirerende teksten en dingen die mezelf aan mij als persoon doen denken. Heerlijk om zo creatief bezig te zijn ( en wat zijn ze bij mij thuis blij dat ik eindelijk eens mijn spullen opruim..!). Mijn plakboek is nog lang niet af, maar het begint al ergens op te lijken en als ik er nu doorheen blader denk ik; ja, dit ben ik en zo zie ik het leven. Heel goed om even doorheen te bladeren als je het moeilijk hebt of even tot jezelf moet komen. Feit blijft dat je van elke situatie leert, het is wat je er zelf mee doet en hoe je zelf met de situatie omgaat. Gebruik je creatieve zelf en laat je door niets of niemand tegenhouden.. gebruik de inspiratie op de momenten dat het je wordt toegeworpen en mooie dingen zullen voor je in het verschiet liggen. Luister naar dat stemmetje in je hoofd en wees jezelf!

'Noem het inspiratie, zo noemt men het 't meest..
inspiratie..
De ingeblazen adem van de geest'' 

Liefs, Ellen