maandag 25 maart 2013

Perfect places

Perfect places


Iedereen heeft er wel een paar, van die plekjes op de wereld waar je even alles van je kan laten afvallen, diep inademt en geniet van het moois om je heen. Van die plaatsen waar je jezelf meer dan thuis voelt en waar je het liefste nooit meer weg wilt. Een plek voor jezelf, die je alleen met je eigen gedachten deelt... Herkenbaar?

Waar ik persoonlijk heel vrolijk van wordt, is straat kunst. De mooie dingen die je tegenkomt onderweg die me meteen weer vrolijk maken. Die je dag net een stukje mooier maken en die je even doen glimlachen. Je bent druk aan het denken, zit nog na te vloeken op die bus die te laat was en al kijkend op je horloge loop je te stressen.. dan zie je dit, geweldig toch. 

Er zijn zoveel van dit soort mooie plekjes op de wereld. Plekjes die een indruk op je maken die je nooit vergeet. Ver weg in het buitenland, of heel dichtbij in Nederland. Overal zijn van dit soort plekjes te vinden, als je maar echt ziet met je ogen en niet alleen kijkt. Sta er even bij stil en neem er de tijd voor, laat het moois tot je doordringen. 



 Mijn hart woont voor een deel in Londen. Als ik daar loop dan bewonder ik keer op keer de gebouwen, de mensen en de cultuur. Uren kan ik kijken naar die grote beroemde klok, die mij elke keer doet verbazen van schoonheid. Hoe vaak ik ook in Londen ben geweest, toch is er altijd wel iets moois dat ik nog niet eerder heb gezien. Zo liep ik door een voor mij onbekend straatje, in een hevige sneeuwstorm, compleet de verkeerde kant op en net toen ik wilde opgeven, kwam ik een nog kleiner straatje tegen. Mijn nieuwsgierigheid zette mij ertoe om toch even om het hoekje te gluren.. toen vond ik dit: 


Hoe mooi is dit! 

 Mijn tip aan jullie is om eens beter om je heen te kijken. Haal je geluk uit de kleine dingen en je leven zal zoveel leuker zijn. Geniet van de momenten waarop je de gelegenheid krijgt, zo kan je veel meer zorgen aan. 

Er zijn altijd nieuwe plekken om te ontdekken en als ik eerlijk ben, kan ik niet wachten tot ik het volgende pracht plaatje met jullie kan delen


Liefs, 

Ellen

maandag 18 maart 2013

Hide and seek

Hide and seek


''Come out, come out wherever you are..'' 
Wie krijgt er nog meer kippenvel bij het lezen van dit zinnetje? Het is een typische zin die negen van de tien keer in een horrorfilm voorbij komt. Stiekem vind iedereen een horrorfilm toch wel spannend, al geven veel mensen dit niet snel toe. Al dat bloed en die achtervolgingen... die man in die kast.. dat meisje dat SOWIESO gaat kijken 'waar dat geluid vandaan kwam', terwijl jij jezelf beschermd met een kussen en verwilderd roept ''NIET DAAR HEEN GAAN, DAAR ZIT DE MOORDENAAR!' ( maar de hoofdpersoon luistert nooit!). Een horror film alleen kijken? Ik moet er niet aan denken. Ik zie mezelf al helemaal alleen in mijn bed liggen, met grote ogen starend naar mijn tv scherm.. brr! Maar zo samen met je vriendengroep is het toch wel grappig om mee te kijken, wees eerlijk; het is allemaal nep en dat bloed is eigenlijk ketchup..toch? 


Als ik samen met mijn vrienden weer eens een sleep-over heb, praten we vaak over leuke dingen maar het eindigt toch altijd met horror verhalen. Van die enge kampvuur verhalen waarbij je het liefste meteen onder je dekbed wegkruipt, of tegen die leuke jongen aan, die jou vast wel in bescherming wilt nemen. Elk geluidje dat je dan hoort, is eng. De deurbel geeft je een hart verzakking, de luchtverfrisser klonk nog nooit zo hard, de theepot maakt opeens een eng geluid en hè, zag ik net iemand in de tuin staan? In een groep maak je elkaar nog banger dan dat je eigenlijk al bent ( en dan je durft toe te geven). Ook is het zo, wanneer ik een enge film aan het kijken ben, er altijd iets gebeurd waardoor we het op een gillen zetten. Natuurlijk is alles veel enger als je net een horrorfilm hebt gezien, maar als je vader net op het moment je deur open gooit en vraagt 'waar je nu weer die USB stick hebt gelaten', terwijl je net op dat enge stukje in die film zit... dan heb je het echt even niet meer. Of het moment dat je een clown ziet en je meteen aan IT denkt (Nooit dat ik nog een clown vertrouw!).. Of eerste keer dat de telefoon gaat, nadat je 'When a stranger calls' hebt gezien.. get my point? 

Soms als ik alleen thuis ben, dan ga ik denken aan enge dingen. Heel dom overigens, maar hoe harder je dan denkt 'IK MOET AAN IETS ANDERS DENKEN' hoe meer je aan enge dingen denkt; wat werken onze hersens toch fijn! Ik doe beneden alle lampen uit en loop in het donker naar boven.. eerst rustig.. twee trappen verder, iets sneller en de rest van de trap vlieg ik omhoog. 

Hartslag op volle snelheid en helemaal buiten adem; 

Hij had me bijna te pakken! 
Liefs,
Ellen


dinsdag 12 maart 2013

Gossip Girls

Gossip Girls.. 

Oftewel; Roddel koninginnen. Je komt ze overal tegen en het zal nooit stoppen. Iets in de mens drijft elkander er toe om te roddelen. Ieder mens heeft geheimen, of dingen die ze liever privé en dus voor zichzelf houden. Soms heb je dat schreeuwende gevoel van 'Ik moet dit écht vertellen aan...' en dat gevoel zal dan niet rusten tot je het verteld hebt. Als ik spannend nieuws hoor over een auditie, of ik heb een leuk nieuwtje te horen gekregen, vertel ik het meestal aan mijn beste vriendinnen. Dingen die je gewoon niet voor jezelf kunt houden omdat je anders uit elkaar springt. Maar je moet goed uitkijken met wie je deze leuke dingen deelt, zijn dit ook de mensen die achter je staan als het minder gaat en je geen leuke nieuwtjes meer te vertellen hebt? Zijn dit ook de mensen die hun leuke nieuwtjes met jou delen als zij hun geheimen willen delen? Denk daar eens over na. Vaak ben je een schouder om op uit te huilen, of een muur waartegen geklaagd wordt als het minder gaat. Dat leuke nieuwtje van 'Heb je gehoord dat zij een crush heeft op hem!' en 'Heb je dat berichtje op de WC muur gezien, over wie zou dat gaan?'. Allemaal roddels, roddels die je elke dag wel langs hoort komen. Je staat er niet meer van te kijken en je staat er niet meer bij stil. Leven is wat er gebeurt als je bezig bent, zeggen ze altijd, dit klopt enorm. Let er eens op, na het lezen van mijn blog, hoeveel mensen er tegen jou praten over iemand anders. Je zult versteld staan. Toch zijn er nog steeds dingen die je met niemand deelt. Misschien is dit omdat het te persoonlijk is of omdat je hebt beloofd om erover te zwijgen, of zelfs omdat het een erge situatie kan uitlokken als je het wel verder vertelt aan iemand. Geheimen vertel je niet zomaar door, zeker niet als ze je in vertrouwen worden verteld. Eigenlijk zijn er een hele hoop factoren die meespelen bij het vertellen van een roddel, zo kun je jezelf afvragen; mag ik die persoon waarover de roddel gaat? Wat voor schade brengt het aan als ik deze roddel vertel en hoe zou ik het vinden als dit over mij gezegd werd?. Ik vind dat sommige mensen hier niet goed over nadenken. Soms vertel je een van je  geheimen door en de volgende dag is het net alsof het in de krant heeft gestaan. Wie kun je nog vertrouwen? Sommige mensen roddelen om aandacht te krijgen, want wie wat weet die wordt gehoord. Meisjes en jongens die woorden van mensen verdraaien en stoken tussen vriendschappen, om er zelf beter bij te horen. Deze mensen zijn er genoeg en vaak hebben de vrienden, die uiteindelijk ruzie krijgen, dit niet eens door. Jaloezie is een van de redenen dat mensen roddelen, denk ik.

Toch is er ook een goede kant aan al dit geklets tussen mensen. Soms kun je erachter komen dat iemand serieus in de problemen zit. Denk bijvoorbeeld aan iemand die je verteld dat hij of zij heel ziek is, of aan iemand die je verteld dat hij of zij geen geld meer heeft om van te leven. Op zo'n moment moet je voor jezelf de keuze maken om hulp te gaan zoeken voor de ander, ook al heb je beloofd om dit geheim voor jezelf te houden. Als het de ander geneest in een zekere zin, heb je eigenlijk nog meer geluisterd dan dat er in eerste instantie van je verwacht werd. Ga voor jezelf na of het goed is om mee te praten, ook als je in een groep zit waarin je jezelf veilig voelt. Is dit echt waar je het met je vrienden over wilt hebben? Weet je zeker dat jij erbij wilt horen en wat als dit gesprek over jou ging? Ik denk dat op deze manier de wereld een stukje mooier wordt en dat een klein deel van het negatieve dan zal verdwijnen. 

Karma is only a ..... if you are.




zaterdag 9 maart 2013

Toekomstplannen

Toekomstplannen



Soms weet je al vanaf kleins af aan wat je later worden wilt, waar je zult gaan werken en wonen.. en met wie. Andere mensen hebben helemaal geen idee waar ze terecht zullen komen en denken hier ook niet over na. Weer andere mensen hebben hun hele leven al uitgestippeld, maar als ze eenmaal ouder worden, is het toch niet zo gelopen zoals ze in eerste instantie gedacht hadden.

De toekomst is een 'iets' wat niemand helemaal in de hand heeft. Je kunt zelf keuzes maken, maar uiteindelijk moet je dealen met alles wat op je pad komt. Je kunt plannen hebben gemaakt, waarvan je zeker weet dat je ze gaat realiseren, maar deze plannen kunnen anders lopen en veranderen naarmate je ouder wordt. We veranderen onze richting omdat we zelf ook ouder worden en meer ervaringen krijgen. Dromen die je vroeger had, lijken nu soms onbereikbaar te zijn. Vroeger droomde je dat je als klein meisje later met een prins zou trouwen en als tiener heb je vaak genoeg gedacht 'Later trouw ik met Zac Efron' ( om maar een voorbeeld te noemen). Die fantasie hadden we nodig en nog steeds! We hebben geleerd van de dingen die we meegemaakt hebben en elke keuze die we maken, brengt ons ergens in het leven. Wijze woorden zul je denken, maar als je er goed over nadenkt weet je dat ik gelijk heb. Zelf dacht ik al heel lang dat ik in musicals zou gaan spelen en dat ik na de middelbare school aan een musical opleiding zou studeren. Grote plannen voor een klein meisje, maar als iemand er om vroeg, had ik altijd een antwoord klaar; ik word musicalster. Nu, een aantal jaren later heb ik nog altijd diezelfde droom, maar weet ik dat het een stuk minder realistisch is als dat ik me altijd had voorgesteld. Het is niet zomaar een gemakkelijk pad die je moet bewandelen om je droom te bereiken en het heeft zeker niet altijd het effect dat je gehoopt had. Maar onderweg naar deze ervaring, ben ik ook een hoop andere dingen tegengekomen die ik super leuk vind om te doen. Reizen naar verre landen, nieuwe dingen proberen en een andere taal leren. De toekomst begint vandaag al en daarom ben ik begonnen met het invullen ervan. Niet zozeer voor de rest van mijn leven, maar gewoon beginnend met een jaar. Een jaar er tussen uit en wonen/ werken in Londen. Een geweldige stad, waar ik echt een stukje van mijn hart heb achtergelaten. Samen met een vriendin, ga ik daar een geweldige tijd tegemoet. Natuurlijk is het gewaagd en zal ook daar het leven niet altijd over rozen gaan, maar ook dit moet je leren en ook dit zal je inzicht geven die je in je verdere toekomst kunt gebruiken. Het is een ervaring die je misschien nooit meer zult meemaken als je later een gezin hebt en een drukke baan die brood op de plank moet brengen. Leven is doen; ervoor gaan en genieten wanneer het kan. Die droom om in een musical te staan zal altijd blijven, de drang om te zingen zal er altijd zijn. Wie zegt dat ik dat niet ooit zal bereiken? Er zijn genoeg wegen die naar Rome leiden, zegt men altijd. Ik denk dat dit ook echt zo is. Wie weet word ik in Londen wel gescout door een platenbaas en krijg ik binnen no time een platencontract en sta ik zo in het voorprogramma van Adele. Dromen mogen groots zijn, ook al weet je niet of je dromen ooit uit zullen komen. Je fantasie op de loop laten en gewoon doen waar je goed in bent en er voor 100% van genieten; want is het niet zo dat je een hobby hebt omdat je het leuk vind om te doen? Dus ik zal zingend door de straten gaan, dansend in de stromende Engelse regen. Mij zul je niet horen klagen. 

Je horizon verbreden en aan je toekomst bouwen, of dit nu in Nederland is of in Londen, zal een leerzame ervaring zijn en ik ben er klaar voor. De sleutelhanger voor mijn kamer sleutel heb ik al! Of andere mensen nu denken dat het mij lukt of niet; Londen ik kom er aan, en ik ben er klaar voor! 





dinsdag 5 maart 2013

Kusjes van de zon


Kusjes van de zon

Vroeger zei mijn moeder altijd, als ik buiten in de zon was geweest, dat ik 'kusjes van de zon' had. Als klein meisje rende ik dan naar de spiegel om te kijken of dit echt zo was. 'Mamma, hoe zie je die kusjes van de zon dan?' vroeg ik me altijd af. Nu, vele zonnestralen verder, weet ik inmiddels wel beter. 

Vandaag keek ik weer in de spiegel, een aantal jaar ouder en wat zag ik; een gezicht vol met zomersproetjes! Kleine vrolijke stipjes die mij vertellen dat het tijd is om uit mijn winterslaap te komen en weer volop kan genieten van het leven. Eindelijk is het LENTE! Ik ben helemaal klaar voor die dagen waarop je denkt ''Zal ik nou een jas aandoen of niet?''. De dagen waarop je heerlijk in een hoekje van de tuin kunt zitten met een goed boek of de dagen waar je eindelijk je UGGS in de kast kunt zetten en je heerlijke teenslippers weer tevoorschijn mogen komen. Misschien draaf ik een beetje door, maar de lente maakt iets bij me los. Zodra het zonnetje schijnt ben ik vrolijk. Mijn humeur is een stuk beter en ik heb liters nieuwe energie. Wat ook zo leuk is, zijn al die vogeltjes die al voor de zon opgaat druk aan het fluiten zijn. Daar krijg je toch een lach van op je gezicht. Zelf ben ik een stuk impulsiever als ik goed in mijn vel zit. Meteen bij de eerste zonnestraal besluit ik om te gaan fietsen naar school ( en wat een wonder dat ik dat nog kan!) en de korte hippe broekjes worden alweer uit de kast gevist.. wel met een panty eronder, want zonder is toch nog wel wat frisjes. Iedereen plaatst spontaan allerlei zomerse foto's, gelukskreten en feel-good berichtjes online. Het lijkt wel of iedereen de lente ziet als een nieuwe start, een begin van een nieuwe tijd. Heerlijk! Niet alleen ik, maar iedereen is een stukje vrolijker als het zonnetje schijnt. En wat dacht je van die ijscoman, die weer op het plein staat vol met heerlijk zelfgemaakt schepijs. Het is wel duidelijk, ik ben een echt lente mens. 

Natuurlijk zitten er heus wel keerzijden aan dit heerlijke weertje. Denk bijvoorbeeld eens aan al die goede voornemens van iedereen, die van tevoren al gedoemd waren om te mislukken. Mensen gaan zich bezig houden met hun uiterlijk, meer dan dat ze in de winter doen. Korte broeken en zelfs bikini's moeten weer aan en dit gaat iedereen zich realiseren. Denk aan al die mensen die besluiten om te gaan joggen als het warm weer wordt ( en die het dan nog geen week volhouden) en aan de mensen die dat ene ijsje niet kunnen weerstaan. Zelf zie ik elk jaar best op tegen het dragen van korte broeken (zonder panty dan hè) en rokjes/jurkjes. Mijn witte benen zie je al van een afstandje aankomen, want een 'sproeten kop' heeft weinig pigment en neemt de zon dan ook niet altijd op. Verbranden doe ik bijvoorbeeld heel snel, maar voor een beetje bruine kleur, moet ik héél wat voorzichtige zonnestralen meepikken. En ach, eigenlijk ben ik inmiddels wel gewend aan die witte huid van mij en de mensen die je goed kennen, die geven er echt niet om of je nu wit, bruin of zelfs zwart bent. Het enige wat bij mij bruin wordt, zijn die kusjes van de zon.. 

en stiekem ben ik daar best trots op. 



Liefs, Ellen

zaterdag 2 maart 2013

Ken je dat?


Ken je dat? 

Van die momenten waarop je als persoon denkt... ben ik nou de enige die dit probleem heeft of zijn er meer van deze mensen op de aardbodem. Om eens even wat op te noemen; net op het moment dat je haast hebt en je nog 'even snel' je mascara wilt bijwerken, steek je dat complete stokje in je oog en lijk je net een panda beer! Of je hebt eindelijk geld om eens goed te kunnen shoppen, kom je niets leuks tegen... ken je dat? Or is it just me? Dit vraag ik me echt soms af.

Vandaag was het bij mij weer zo'n dag. Eigenlijk begon het al 's nachts, want hoe lucky was ik dat onze hond de hele nacht dacht dat hij een wolf was. Kussens op mijn hoofd, diep onder de deken, maar niets hielp. Mijn hond dacht voor een nacht dat hij de nieuwe Jacob in Twilight was. Weet je wat dan ook zo gek is.. als je in de nacht geluiden hoort, ga je er onbewust omheen dromen, ken je dat? Of je droomt dat je van de trap af valt en dan krijg je een schok door je hele lichaam heen. Dromen zijn soms sowieso heel raar. Ik vraag me af wat de betekenis is van de droom die ik vannacht had. Zie het voor je; ik in een klein vliegtuig, een enorme camera om mijn nek, al vliegend boven een zee vol met springende dolfijnen. Alles helemaal prachtig totdat! ... Het vliegtuig neerstort in zee en het hele voertuig onder loopt met water! Wat een worsteling om mezelf en de andere passagiers uit dat vliegtuig te halen. Totdat je wakker schrikt en je beseft dat je gewoon in je eigen bed ligt, vertrouwd in je eigen kamer.. met een jankende hond in de woonkamer.

Maar dromen zijn niet altijd zo eng of gevuld met onverklaarbare gedachten. Dromen kunnen juist heel mooi zijn! Je kunt dromen over verre reizen naar het buitenland, of je droomt over een eigen huis met een wit balkonnetje, over die ene jongen die je ooit vast wel op date gaat vragen.. over die film waar jij later sowieso in gaat spelen en over de dingen die je allemaal wilt bereiken in je leven. De meeste dromen zijn bedrog, maar zonder te dromen geen hoop en geloof. In mijn kamer heb ik twee spreuken hangen, waar ik me elke dag weer aan probeer te houden; ''Never give up the things you believe in'' en ''Wish it, Dream it, Do it'' zo denk ik dus over. Volg je droom, misschien kom je onderweg wel een hoop mooie ervaringen tegen!


Liefs, Ellen